Merak tüm kapıları aralar...

Hep merak etmişimdir; yerçekimsiz bir ortamda yürümek nasıl bir duygudur? Sizce bir astronot Uzay mekiği ile uzaya fırlatılırken neler hisseder? Ben olsam ne hissederdim. Merak tüm kapıları aralar…
Şubat tatilinde babam ile beraber katıldığımız 2 günlük Aile /Çocuk Uzay Kampı bana unutulmaz anlar yaşattı.

Gündüzleri Astronot gibi eğitim gördük, geceleri teleskopla gezegen ve yıldızları inceledik.

İlk gün Astronotların uzaya çıkmadan önce aldıkları eğitimler hakkında bilgi aldık. İlk zamanlar Astronotların dünyaya dönerken bindikleri kapsülde yaşadıkları sarsıntılara alışabilmeleri için hazırlanmış bir makine vardı. Makinenin içinde ayakta duruyorsunuz ellerinizden, belinizden ve ayaklarınızdan makineye bağlısınız. Makine hızlı bir şekilde dönmeye başlıyor, sağdan sola, tepe taklak karışık bir biçimde ve astronotların dünyaya inerken kapsülde yaşadığı herşeyi siz burada hissediyorsunuz. Çok ilginç bir deneyimdi.

Daha sonra uzay mekiği simulator bölümüne geçtik. Uzay mekiği temel bilgilerini öğrendikten sonra ekipteki Kaptan, Yardımcı Kaptan ve Dosya Yazılım Uzmanı ünvanlarını alarak simulator de Uzay gemisini 2 kez uzaya çıkarıp indirdik.

Ailelerimiz geminin kontrol bölümünde yer alıyorlardı, biz gemiden onlarla telsiz bağlantısı aracılığıyla görüşüyorduk. Uzay mekiğimizi sorunsuz bir şekilde indirmeyi başardık.

Uzayda Astranotlar gemiden dışarı çıkıp nasıl tamirat yapıyorlarsa aynı ortam burada da sağlanmıştı. Makineye oturduğunuzda sizin ağırlığınız kadar makinenin haznesine su dolduruluyor. Daha sonra ellerinizle borulara tırmanıyorsunuz sanki uzaydasınız ve uzay istasyonunun dış yüzeyinde tarmirat yapıyorsunuz. Yukarı tırmanmak daha kolay aşağıya inişte zorlanıyorsunuz.

Ay Yürüyüşü 

Sonraki gün, Ay yürüyüşü deneyimledik. Ayda kendi ağırlığının 6 katı kadar hafif olduğunuz için ayda zıplayarak yürüyebilirmişsiniz. Ayda 3 çeşit yürüyüş şekli varmış. İki ayak aynı anda zıplayarak, adım atar gibi zıplayarak ve İki ayakla zıplayıp yan yan giderek. 

Amaç yerdeki bir cismi bu ay yürüyüş çeşitlerinden hangisiyle daha kolay alabileceğini ölçmek. Ben her zıpladığımda yerdeki kaskı ayaklarımla aldım sonra elime alabildim.

Son gün atölyede füze yaptık, füzelerin kafa kısmına paraşüt, arka kısmına fitil yerleştirdik. Hep beraber bahçede füzelerimizi ateşledik kimimizin paraşütü açıldı kimimizin ki açılmadı. Füzenin düştüğü yeri tespit etmek ve onu bulmak çok zordu. Ben füzemi bulduğumda almak için ağaca tırmanmam gerekti.

Kamp bitiminde törenle katılım sertifikalarımızı aldık. Çok keyifli bir hafta sonuydu benim için.

Uzay Kampı Türkiye bizlere Dünya’mızın dışındaki yaşamı keşfetme fırsatını sunuyor. Yaşam boyu unutamayacağınız bir yolculuk için rotanızı İzmir’e çevirin.

Sevgiler

Doğan Can