HAYALET VE AYAK İZİ

Nereye baktığımız değil ne gördüğümüz önemli. Gördüklerimizin bizde yarattığı hayal gücü önemli...

Hafta sonu küçük oğlumun pek keyfi yoktu onu parka çıkaramayacaktım. Evde nasıl eylenceli birşeyler yaparız diye düşünürken yeni aldığım kurabiye kalıplarım aklıma geldi. Ona bu fikrimi söylediğimde bana eşlik etmeyi sevinçle kabul etti. Önce hamuru hazırladık, kurabiye kalıplarımızı dizdik ve ellerimizi yıkadık, artık hazırız. Oğlum kalıplara bakarak "Aa hayalet" dedi.

Ben kalıplara göz gezdirdim, Çam ağacı, yıldız, ay, çiçek, kalp, ayak izi ve el izi.

Hani nerde hayalet?" Oğlum ayak izi kalıbı eline aldı havada sallıyor

"işte hayalet".  Ben sabırsızlanarak
"Ama bu ayakizi" deyiverdim.
Oğlum itirazda "Hayır bu hayalet"

Daha fazla gerginlik çıkmasın diye birbirimizin bakış açısına itiraz etmiyoruz kabullendik. O hayalet kurabiye yapıyor ben ayak izi kurabiye. Sonunda tepsiye dizmeye başladık. Oğlum ayak izlerini topuk yukarıda olacak şekilde tepsiye koydu topuğu hayaletin başı varsayarak minik parmaklarıyla iki de göz yaptı. Ben şaşkın

"Evet bu hayalete benziyor" Oğlum bilmiş bilmiş.

"Evet, hayalet zaten bu" Hemen orada sarıldım öptüm oğlumu, bana yeni bir bakış açısı kazandırdığı için.

Akşam ağabeyi ve babası geldiğinde kurabiyeleri gösterdi hemen heyacanla.

"Ben hayalet yaptım, annem ayak izi kurabiye yaptı" dedi.

Aslında nereye baktığımız değil ne gördüğümüz önemli. Gördüklerimizin bizde yarattığı hayal gücü önemli. Çocuklar içlerinde uçsuz bucaksız bir hayal gücü ve yaratıcılık ile doğuyorlar ve bizler malesef onları eğitmek adına bazen serbest bırakmıyor ve kendi kalıplarımıza sokmaya çalışıyoruz, sıkı sıkıya.

Her çocuğun ve içinde bir çocuk barındıranların özgürce hayallerinin peşinden gitmesi dileğiyle, iyi haftalar.

Sevgiyle Kalın